Oke, ‘struggle’ is met een knipoog. Want heel eerlijk, glimlach ik doorgaans vanaf een afstandje als ik kijk naar de wereld om me heen. Maar wat ik bedoel met die struggle is dat je geregeld de oordelen, angsten en projecties van anderen van je af moet schudden. Het oppikken en voelen van die projecties, meningen of oordelen kan weleens onprettig zijn, vooral als je niet gelijk door hebt dat je ze ‘overneemt’ in plaats van ze te laten waar ze horen. Namelijk; bij de ander.
Ik raakte laatst geïnspireerd na het zien van een video over een vrouw van in de 40, die samen met haar hond en kat leeft in een camper ergens in de natuur. Ik las de vooroordelen die zij in haar video benoemde, het waren vooroordelen die zij geregeld op zich afgevuurd kreeg. Het waren de typische vooroordelen over een vrouw die een ander pad bewandeld en leeft zonder partner en kinderen maar wél gelukkig is. Vooral dat laatste lijkt voor velen, als het om een single vrouw zonder kinderen en partner gaat, onmogelijk en onbegrijpelijk. De vooroordelen die zij benoemde herkende ik en krijg ik zelf regelmatig te horen. Soms in woorden, soms in een gevoel of energie die iemand uitdraagt en op je projecteert. Ik werd gegrepen door de herkenning in de video, de schoonheid en authenticiteit van de vrouw en de energie die ze uitstraalde. Automatisch scrolde ik door de reacties op de video.
“Zoek een man en start een gezin”
“De eenzaamheid die je probeert te verbergen, zo verdrietig”
“Vind een man en ga je leven leven”
“Het maakt me zo verdrietig dit te zien, ga op zoek naar liefde!”
Gelukkig was er ook een heel groot deel wat het fantastisch vond wat ze deelde en hoe ze leefde. Deze camper-vrouw had zich los gemaakt van het standaardplaatje waarin een vrouw als belangrijkste taak het vinden van een man en starten van een gezin draagt. Een rebelse actie van deze authentieke schoonheid, dat een scala aan emoties oproept bij andere vrouwen en mannen. Een vrouw alleen zou ‘niet echt leven’, ‘er niet helemaal bij horen’, eenzaam zijn en naiief, is wat de meningen haar wijs willen maken.
En dat zijn een paar van de oordelen die je van je af mag schudden van tijd tot tijd, wanneer je de 30 gepasseerd bent en zonder partner/kinderen leeft!
Als ik kijk naar die stralende vrouw in die camper, zie ik een vrouw die de liefde gevonden heeft. De liefde in zichzelf, voor zichzelf en daarmee het allerbelangrijkste; de liefde voor het leven. Een vrouw die de angst voor het onbekende heeft aan durven kijken, structuren heeft doorbroken die je ‘in het gareel houden’ en een vrouw die geen scala aan externe zaken meer nodig heeft om te voelen dat ze leeft en vol vreugde en plezier zit. Een vrouw die zich los heeft gemaakt van het algemene plaatje, van een door mannen gedomineerde samenleving en bevrijdt is van de angst voor het onbekende wanneer je het “‘anders doet” dan de rest.
Zullen we ons door haar laten inspireren om ons eigen authentieke kleurtje te vinden? Zullen we de oordelen loslaten over een ieder die het anders doet dan wijzelf? En voor de singles zonder kids die dit lezen, I got your back. Ik ben Fuckin’ trots op – en vooral dankbaar voor – iedereen die het anders doet en durft te doen. We zijn hier om ons eigen licht te laten schijnen. Externe druk, verwachtingen, regels, maatschappelijk opgelegde leefwijzes, normen en maatstaven dimmen dat licht alleen maar.
Laat ze lekker los, doe ik ook, ook al is dat soms uitdagend.
Liefs,
