Nog zo’n mooi yoga filosofie handvat, één van de vijf niyama’s: Ishvara Pranidhana. De niyama’s richten zich nog meer dan de yama’s op de attitude tegenover onszelf. En deze specifieke richt zich op een hele belangrijke: het loskomen en loslaten van het ego.
Niyama 5: Ishvara Pranidhana in de praktijk
Ik ben aan de telefoon met Annemarie, de reiki mevrouw. Vorig jaar volgde ik Reiki 1 en 2 bij haar en onlangs mailde ik haar of ik de destijds gemiste terugkomdag nog in zou kunnen halen. Ze antwoordde dat dat kon en ook vroeg ze of ik inmiddels niet toe was aan de Reiki master, daarover spreken we aan de telefoon. Ze vertelt me waar Reiki 3 over gaat en op welke lagen het werkt en alles in mij ‘klikt’. Dit wil ik, dit past nu helemaal in mijn proces en voelt GOED. Mijn enige raadgever die ik op wil volgen en die mij altijd op de mooiste en meest verruimende bestemmingen brengt, mijn gevoel en intuïtie.
De Reiki master begint letterlijk 2 dagen daarna. Ik geef aan het even op me in te willen laten werken, het is nogal een uitgave en lijkt wel een beetje wild om zo plots zo’n keuze te maken. Heel kort schieten er gedachten door mijn hoofd, kan dat wel naast de yoga opleiding? Het is wel een boel geld etc.. Maar onmiddellijk schakel ik weer terug. Mijn gevoel sprak boekdelen. Er valt niet over te twisten, ik wil dit.
Een paar uur later..
… Maar kan het? Echt? ‘S avonds stuur ik nog even een appje naar Annemarie met wat rationeel bedachte vragen. In mijn achterhoofd weet ik dat ik het toch wel wil doen, maar mijn ego heeft het kennelijk nog even nodig om zich te verzetten. Reiki kan een boel losmaken, het verlegt je grenzen, verruimd je blik en opent je weer voor een nieuwe versie van jezelf. Het brengt je nog dichter bij jezelf waardoor je automatisch keuzes en veranderingen door gaat voeren. Mijn ego weet dit. Die denkt, ho ho. Groei is gevaar. Groei is pijnlijk. Groei is ongemakkelijk. Dit bekende gebiedje is helemaal prima. Let’s stay put. Lief egootje.. grappig is ze wel. Enerzijds is ze in staat gedachten te creëren dat het hier en nu helemaal niet goed is en dat je daar vanalles aan moet doen en veranderen, anderzijds zou ze alles op alles willen zetten om te voorkomen dat je veranderingen doorvoert.
Dus wie zet je aan het stuur, een steady as a rock, betrouwbaar en uitnodigende inspirator genaamd intuïtie? Of een angstig, onzeker, besluiteloze schaduw van jezelf dat zichzelf omschrijft als het ego?
Lekker dobberen
Het ego houdt je vast, houdt je tegen en beperkt je vreselijk in je vrijheid, je bewegingsruimte en je GROEI om te worden wie je zou willen zijn en vooral… wie je écht bent. Je intuïtie brengt je áltijd naar de plekken waar je wilt en moet zijn. Soms is het niet gelijk voor het oog zichtbaar of voor het verstand begrijpelijk waarom je precies ergens moest zijn, maar achteraf vallen de puzzelstukjes altijd op zijn plek. Ja het was waar je moest zijn en ja het was met WIE je moest zijn. Laat je verstand, dat graag samenwerkt met het ego, wat vaker thuis op de bank zitten terwijl jij lekker de wereld in trekt en je vleugels uitslaat.
Ik gaf mijn ego haar zin die avond na het belletje om er ‘een nachtje over te slapen’. Dat wilde ze graag, prima, dan mag jij een nachtje slapen. Maar natuurlijk bleef ik trouw aan mijn gevoel en appte ik de volgende morgen om 8:00 naar Annemarie. JA! Ik ben bij de Reiki Master!
Wat, waarom en waar het me brengt? Geen idee, dat gaan we zien. En dat vind ik zo heerlijk aan het leven op gevoel en het volgen mijn intuïtie. De vrijheid van het niet weten, de vrijheid van de onbeperkte mogelijkheden. De ruimte om mijn energie te kunnen volgen en precies zo te leven waar de stroom van het leven mij brengt. Niet tegen de stroom in zwemmend, niet vechtend en verzettend, maar lekker dobberend op dat kabbelende riviertje en me mee laten voeren naar steeds weer nieuwe mooie plekken, met nog mooiere uitzichten, inzichten en connecties.
That’s living life.. to the fullest.. Thank you life 🙂
Namasté
