Als je dusdanig veel geluiden om je heen hoort, meningen, oordelen en goedbedoelde adviezen kun je al snel verstrikt raken in een eindeloos gewik en weeg, waarbij je alle ideeën die iedereen om je heen op je afvuurt in een voortdurende cirkel blijft afgaan. Simpel gezegd verzand je in twijfels en in niet weten welke kant je op moet gaan door de zee aan informatie van buitenaf. Door de fanfare aan geluiden om je heen versta je je eigen stem en gevoel niet meer. Je hoofd maakt cirkels, je gedachten gaan van links naar rechts en een duidelijk antwoord op de vraag waarmee het allemaal begon komt maar niet.
Wanneer de geluiden om je heen je eigen stem onverstaanbaar maken, wanneer het enthousiasme van een ander als een plens regen over je eigen vuurtje neerklettert, wanneer andermans goed bedoelde adviezen je eigen gevoel overschaduwen… Hoe kom je dan weer bij jezelf?
Terugkomen bij jezelf
Al die behulpzame bronnen buiten jezelf, kunnen als scheppen zand in een helder glas water zijn. Andermans energieën, meningen, oordelen en goedbedoelde adviezen maken ons eigen water troebel en het zicht vaag. Dat troebele water door al die externe input kan je weghalen bij wat je zelf vindt, voelt of wilt. Door onzekerheid over je eigen wijsheid en twijfel aan je eigen gevoel kun je onbewust dat wat een ander vindt dat goed voor je is, aan gaan nemen voor waarheid. “Zij zullen het wel weten”. Onzekerheid kan maken dat je de vraag bij een ander neerlegt in de hoop een antwoord te krijgen. Niet stevig gegrond zijn in je eigen kracht kan maken dat je denkt dat een ander beter weet wat goed is voor jou, dan jijzelf. Niet genoeg geloven in en vertrouwen op jezelf kan maken dat je het woord van een ander eerder gelooft dan dat van jezelf.
Je antwoord vinden
Zolang je blijft geloven dat iets of iemand buiten jezelf het antwoord heeft, blijf je zand in het ooit zo heldere glas water scheppen. Dat heldere glas, dat zijn we zelf. Dat zand, zijn die externe bronnen, gemixt met onzekerheid, angst en zelftwijfel. Dat heldere glas weet precies wat het nodig heeft om de troebelheid weg te kunnen spoelen, namelijk; meer van zichzelf. Water heeft water nodig om helder te worden en helder te blijven. Stromend water. Zo hebben wij ook meer van onszelf nodig om (bij) onszelf te blijven en tot antwoorden te komen. De kraan aanzetten met schoon water maakt dat troebel water weer helder wordt. Alle troebelheid wordt weggespoeld en water wordt weer… water.
Jezelf meer van jezelf geven en dus meer ruimte nemen, meer aandacht geven en tijd nemen voor jezelf, maakt dat je eigen energie weer op gang komt, dat je wortels weer aansterken en groeien. Het maakt dat je sterker wordt, helder en je energie weer op gang komt. Wat er weer voor zorgt dat je terug in je eigen kracht komt, dat je wordt gezuiverd van al die externe input. Jezelf terugtrekken, losmaken en even ontdoen voor hoe lang dat maar nodig is van al die geluiden en wirwar buiten jezelf, maakt dat je weer jezelf wordt, dat je eigen waarheid weer hoorbaar wordt en je eigen gevoel weer voelbaar. Eenmaal jezelf, voel je weer wie je bent, wat je wilt en wat goed is voor jou. En ben jij gewoon weer.. jij. Schoongespoeld van alle twijfel en verwarring.
Voor mij is het wandelen, yoga, meditatie, schrijven, tekenen, lekker lang douchen of in bad, even niet al te veel afleiding in de vorm van welke media dan ook, even niet al te veel of geen sociale interactie, even niemand zich laten bemoeien met wat er in mij leeft. Zodat de modder het glas weer uit kan spoelen en ik weer helder zicht krijg op mijn pad.
Liefs,
