In een periode van overgang roept het oude soms; ‘ja maar’… ‘ik ben er ook nog!’
“Wie ben je nu als je mij en alles wat daarbij hoort los laat?!”
“Wat denk je nou te gaan doen?”
“Hallo vergeet je mij niet?”
“Wat als je spijt krijgt?!”
Een leger aan “oud” staat als in een oude oorlogsfilm opgesteld met wapens, lansen en speren. Recht tegenover het nieuwe dat daar gewoon chill staat te zijn maar met een veel kleiner leger. Geen leger eigenlijk. Het nieuwe staat nietsvermoedend gewoon als een geitje in de wei te grazen, op een net aangelegd gazonnetje, nog pril en kwetsbaar. Als daar dat oorlogsgeweld overheen komt, blijft er niets van over. De pas gezaaide bloemen zijn nog niet opgekomen waardoor de pracht van het nieuwe speelveld nog niet zichtbaar is.
Dat geitje staat daar gewoon vredig te grazen, wachtend op nieuwe speelmaatjes, op nieuwe speelapparatuur, boomstammen en een huisje dat hem onderdak zal gaan geven. Een nieuw wereldje dat nog gebouwd en aangelegd moet worden, dat in ontwikkeling is.
Gevoelig en kwetsbaar vraagt het om bescherming. Niet de bescherming van een leger, maar een zachtere, meer pure vorm van bescherming, vertrouwen. Vertrouwen dat die boomstam zal komen waardoor hij lekker kan klimmen straks, vertrouwen dat het huisje gebouwd zal worden zodat hij als het herfst wordt, kan schuilen tegen de regen. Vertrouwen dat er voerbakken komen waar hij in de winter uit kan eten. Tot die tijd is alles wat hij hoeft te doen zich overgeven aan hoe het nu is. Die speelmaatjes en metgezellen zullen komen, zodat wanneer het voorjaar zich aan dient, hij zich voort zal kunnen planten, hij kan rennen door zijn nieuwe land vol rijkdom. Voedzaam gras, zijn eigen kudde mede geiten, klauter attributen waar hij al zijn vreemde geiten sprongen op zal kunnen maken..
Dat nieuwe… dat komt wel goed.
Geef het tijd, geduld en tja…
vertrouwen en overgave is daarnaast eigenlijk alles wat je nodig hebt in zo’n tijd van vernieuwing. Het geeft het tegenoverstaande leger dat het oude probeert te verdedigen en vast te houden geen reden tot aanval. Als je weet dat het goed komt, als je weet dat het gras echt groener wordt, als je weet dat het nieuwe je meer gaat geven dan het oude, waarom zou je daar dan aan blijven hangen en vasthouden?
Liefs,
